Voor alle zekerheid contact opgenomen met de
receptie van het Veenpark in Barger-Compascuum. In de folders is vermeld dat
het park het gehele jaar door bezocht kan worden, maar zijn de voorzieningen in
gebruik. Het antwoord is positief. Dus zijn we niet de enige bezoekers van het
park. Al snel constateren we dat de
stoomlocomotief “Hoogeveen” letterlijk en figuurlijk op een zijspoor
staat. De passagierswagons worden getrokken door een diesellocomotief, niet zo
romantisch dus. We doen eerst een rondje
rondvaartboot met een spraakzame kapitein die ons wijst op de vele gebouwen en
hun geschiedenis. Op deze manier steken we meer op dan een wandeling langs het
verleden. Een aantal bedrijfjes is in gebruik. O.a. de bakkerij en dat komt
goed uit. Verse producten voor de komende dagen slaan we in.
Na het
pannenkoekhuis (een compliment richting de pannenkoekmaaksters) naar het
plaggenhuttendorp ’t Aole Compas.
Tja, als je de hutten van binnen bekijkt, dan
is het niet verwonderlijk dat de bewoners geteisterd werden door kou en andere
ongemakken. Op een informatiepaneel lezen we dat de bewoners over het algemeen
geen gebrek aan voedsel hadden, maar wel aan kleding en huisraad. Geen wonder,
een winkel was in verre omgeving niet te vinden. En het geld werd wekelijks
uitbetaald in het café van de veenbaas. Als de mannen aan het eind van de betaaldag
naar huis strompelden was vaak de helft van het geld al opgezopen in het café.
Vanaf hun vijfde jaar werden kinderen ingezet in de veenindustrie o.a. om de
turf op te tassen. Via de tv neem je kennis van dezelfde uitbuitingpraktijken die
nu nog in landen als Pakistan plaatsvinden. Wil je een beeld krijgen van het
ontstaan van de veengebieden en de ontwikkelingen daarin, dan is een bezoek aan
de vaste expositie in het hoofdgebouw beslist aan te bevelen. Deze expositie
vertelt het verhaal van het turfland langs de Hondsrug. In het midden van de
expositie een bassin met een deel van de oudste veenweg van Nederland. Deze
Neolitische Veenweg is 4500 jaar oud en is 100 jaar geleden bij het turfsteken
gevonden op minder dan een kilometer afstand van het Veenpark. Meer weten over
veenlijken en veenoffers aan de vroegere goden, bezoek dan deze expositie.
Maar, om bedrijvigheid te zien en de turfafgraving in het hoogveengebied dan is het najaar niet het
meest juiste jaargedeelte.
 |
| Het kerkgebouw |
 |
| Het interieur van de lagere school |
 |
| Het kerkinterieur |
Reacties
Een reactie posten