ThuisinNederland

  Oostendorper Watermolen bovenstrooms Open Monumentendag is ook een bezoek aan de Oostendorper Watermolen in Haaksbergen. De geschiedenis van deze watermolen aan de Buurserbeek gaat terug tot 1548. Ondanks deze ouderdom is de molen nu volop in bedrijf. Enthousiaste vrijwilligers doen er alles aan om je over het reilen en ‘zeilen’ van de molen te vertellen. Ondertussen draait een waterrad voor het slaan van olie uit lijnzaad. Het water in de beek zie je zakken. Even daarna wordt voor het malen van rogge het andere waterrad in werking gesteld. Dit rad verbruikt minder water aldus een vrijwilliger die wijst op de stroming in het water en de langzaam bloot komende stenen van beschoeiing.  Oostendorper Watermolen benedenstrooms Het is prachtig weer en de molen leent zich voor het maken van romantische fotosessie. En als achtergrond voor het maken van familiefoto’s. Een fotografe doet er alles aan om het kind op de arm van de vader tot lachten te bewegen. Wellicht a...

Je bent in Haaksbergen met prachtig zomerweer, je ruikt de geur van het vuur onder de stoomketel, het geluid van ontsnappend stoom, dan weet je zeker in de buurt te zijn van een stoomlocomotief. En zie je deze machine staan voor de deur van het Museum Buurtspoorweg, dan is het treinkaartje snel gekocht en alle tijd voor een wandeling door het museum. Jonge vrijwilligers daar doen er alles aan om je enthousiast te maken voor het werk dat ze doen en tonen trots de locomotieven en de rijtuigen. Wat een motivatie daar. Wandelend over voetgangersbrug zie ik onder mij de door locomotief Magda getrokken stoomtrein het station verlaten, zonder mij. Geen probleem, we hebben de tijd. Over twee uur vertrekt de volgende trein naar Boekelo. Zicht vanaf de voetgangersbrug in de richting Boekelo Er valt nog zoveel te zien en te bewonderen. Ook in Boekelo. Naast de toegang naar station Boekelo de zouttoren. Een overblijfsel van de zoutwinning in Boekelo en omgeving. Een blikvanger....

Bij wijze van spreken wordt in Haaksbergen kunst met een grote K geschreven. Het Glazen Bos is daarvan een schitterend voorbeeld. Gesitueerd nabij de kruising Eibergerstraat – Scholtenhagenweg. Fietsend door het tunneltje kun je aan dit bos niet voorbij gaan zonder even bij stil te staan en het kunstwerk te bewonderen. Op glazen panelen zijn 12 groene, rose en blauwe bomen geschilderd. Het is een prachtig kunstwerk, maar ook een kwetsbaar ontwerp bleek uit de eerdere aangerichte vernielingen. Een informatiebord over de geschiedenis van het kunstwerk ontbreekt. Meer weten over dit kunstwerk, dan zul je dit via internet vinden. In het park Scholtenhagen in de vijver de “Vrouwenboot”. Ook hier moet je het doen met een bord met opschrift. Toch is het de moeite waard dit kunstwerk van dichtbij (voor zover mogelijk, oppassen dat je niet in het water glijdt) te bekijken en de details op je te laten inwerken. Verder het park inwandelend passeer je het standbeeld van Willem Hendrik...

In de omgeving van Haaksbergen is het puur genieten in de uitgestrekte natuurgebied het Buursezand. Een gebied met open heidevlakten, maar ook graslanden, grazende Herefordrunderen, en bos. Een aantal keren doorkruisen wij het gebied over de vele en goed berijdbare fietspaden. Met af en toe een rustpauze bij het Buursemeertje. Daar, aan de rand van het meer treffen we een mevrouw met haar kleinkinderen. Zij vertelde dat het meertje is gegraven door de vroegere eigenaar van het terrein ten behoeve van de werknemers in zijn textielbedrijf. Zwembaden waren schaars of ver weg, hier was het altijd druk met moeders met kinderen en jongeren. Als kind had ze hier heel veel zomerse dagen doorgebracht en nu komt ze hier regelmatig met de kleinkinderen. Heerlijk helder water, je kunt er pootje baden en genieten van de stilte. Af en toe komen fietsers voorbij, de meesten hebben nauwelijks oog voor dit rustieke meertje en trappen door. Ondanks de stijging van de temperatuur tot boven de 30 grad...

Op de route tussen de fietsknooppunten 85 en 52 fiets je langs De Dievelaarsschuur, op korte afstand van het centrum. De schuur/het gebouw is omgeven door een stevig hekwerk. Alleen de buitenzijde van het gebouw kan ik in beeld krijgen. Via het informatiebord kom je een stuk verder voor wat betreft de geschiedenis van deze schuur. Maar, via onderstaande website kom je heel veel te weten over de schuur. Zeker de moeite waard bij dit gebouw even de fiets te parkeren en  een korte pauze in te lassen. https://www.scoutinghanjordaan.nl/index.php/clubgebouwen/dievelaarsschuur

Wandelend door het centrum van Haaksbergen blijft mijn schoen haken aan een stolperstein (met recht een struikelsteen). In het gazon een informatiebord met namen van de in de Tweede Wereldoorlog vermoorde Joden. Een rij namen, in leeftijd van heel jong tot oud, van voormalige inwoners van de gemeente en het daarbij horende standbeeld van Betsie Frankenhuis. Het symbool van de weggevoerde en vermoorde Haaksbergse joden, waarvan zij met haar 9 jaren de jongste was. Op de namenlijst op de plaquette vindt je haar naam terug. Een derde van de joodse gemeente werd gedeporteerd naar concentratiekampen in Duitsland. De rest verborg zich of werd door de Haaksbergse bevolking in huis genomen.  Naast het plantsoen de synagoge. Een klein gebouw. Voor de uitgang van het gebouw staat, rond een tafel, een aantal mensen met elkaar te praten. De deur van de synagoge uitnodigend open, toch heb ik zoiets van, ga ik naar binnen of loop ik door. Met een gebaar van ‘kom binnen’ wordt voor mij de keuze g...